Inleidende post

#OndernemervandeWeek Met Itay Lianyi #Post1
Het is een beetje vreemd om dit bericht te schrijven, want binnen een jaar zou ik hier berichten als deze zien, zonder enige kennis van onroerend goed en zonder enige connectie met het vakgebied. Ik was gewoon verbaasd over de woorden en de inspiratie van de mensen hier. Deze berichten zullen iets anders zijn. Ik ga niet vertellen over de tientallen of honderden salto's die ik heb gemaakt, en ik ga ook niet vertellen over de gebouwen die ik heb gebouwd, want ik sta nog maar aan het begin van mijn reis. Vandaag wil ik spreken met alle mensen die erover denken om aan deze reis genaamd “onroerend goed in de VS” te beginnen. Ik zal proberen je een motivatieboost te geven, wat praktische kennis over groothandel en hopelijk ook wat inspiratie.
Tot een jaar geleden wist ik niet eens wat 'onroerend goed in de VS' was. Ik was gefocust op één ding: de wereld rondreizen en de ‘perfecte golf’ vinden. Op een dag zag ik op Instagram een bericht van een Israëlische ondernemer die vertelde over de wereld van onroerend goed. Ik wist meteen dat dit was wat ik wilde doen in het leven.
Enerzijds zag ik iedereen om me heen de wereld rondreizen of gaan studeren en professional worden, zoals de meeste mensen op 23-jarige leeftijd. Anderzijds wist ik meteen dat ik een onafhankelijk pad wilde volgen en wilde beslissen mijn eigen dagindeling. Ik ben nooit gestopt met het onderzoeken van de vastgoedsector en ik besefte dat de beste manier om te beginnen voor mij was om te gaan groothandelen. Dat is wat ik nu nog steeds doe.
Maar er was één obstakel: mijn Engels was niet goed. Ik had nog nooit met Amerikanen gesproken en ik besefte dat dit de eerste hindernis was die ik moest nemen. Daarom besloot ik dat mijn eerste taak was om zo goed mogelijk Engels te leren. Ik zocht leraren uit de VS en de Filipijnen en begon elke dag een uur privélessen te volgen om mijn Engels te verbeteren.
Ik was toen 23 jaar oud en woonde nog bij mijn ouders. Op een dag zeiden ze tegen me: ‘Wij verhuizen over twee maanden met mij naar Griekenland en gaan ons huis verhuren.’ Ik besefte meteen dat het tijd was om in het water te springen. Ik zei tegen mezelf: “Wat heb ik te verliezen?” Ik besloot naar de VS te vliegen met één doel: de Amerikaanse cultuur leren kennen en mijn Engels verbeteren.
Nog geen twee maanden later had ik al een vliegticket en een goed georganiseerd plan. Ik kwam aan in de VS en in tegenstelling tot veel mensen die in een vreemd land aankomen en op zoek zijn naar iets vertrouwds, wat betekent dat ze Hebreeuws moeten spreken, begon ik op de moeilijke manier te zoeken. Ik heb in alle Facebookgroepen gepost dat ik op zoek was naar een gedeeld appartement, maar dan met de nadruk op Amerikaanse partners. Ik wilde niet in mijn comfortzone verdwijnen en de hele dag Hebreeuws praten.
Na minder dan een maand deelde ik een appartement met twee Amerikanen in een compleet vreemd land, zonder ook maar één vriend. Het bleek dat deze partners uiteindelijk hele goede vrienden van mij werden en mij zelfs ‘Amerikaans’ Engels leerden. En vanaf hier is mijn reis in de VS pas net begonnen, zou je kunnen zeggen.
Ik kwam naar de VS zonder enig idee wat onroerend goed was en belandde zojuist in een vreemd land. Ik heb op het hoogst mogelijke niveau over onroerend goed geleerd. Ik heb een groot aantal groothandelstransacties uitgevoerd met behulp van verschillende strategieën. Ik was eerst helemaal alleen en nu organiseer ik feesten voor meer dan 150 mensen. Zo creëer ik connecties en vriendschappen voor het leven. En het begon allemaal met gewoon dingen doen, uit je comfortzone stappen en elke dag leren.
En daar gaan we het deze week over hebben!
Reacties